14-ամյա աղջնակին բռնաբարած գյուղապետին տեղափոխել են արվամոլների խուց

Սյունիքի մարզի Հարթաշեն համայնքի ղեկավար, գյուղի դպրոցներից մեկի ֆիզկուլտուրայի ուսուցիչ Ազատ Ղուկասյանն, ով 2012 թ. փետրվարի 27-ին անչափահասի նկատմամբ բռնաբարության մեղադրանքով դատապարտվեց 8 տարվա ազատազրկման, հայտնվել է արվամոլների պատժախցում: Այդ մասին գրում է «Ժամանակ» թերթը։

«Ամեն ինչ սկսվել էր անցյալ տարվա փետրվարին: Համայնքապետ Ազատ Ղուկասյանը, ով միաժամանակ գյուղի դպրոցում ֆիզկուլտուրա էր դասավանդում, 8-րդ դասարանցիների միացյալ դասին երկու դասարանի աշակերտներին տարել էր մարզադահլիճ եւ պատվիրել «խելոք խաղալ»: Իսկ 14-ամյա Կարինեին (անունը փոխված է) գյուղապետը հանձնարարել էր հետեւել իրեն: Ուսուցիչն այդ քայլին դիմել էր մի քանի անգամ, ինչն էլ առիթ էր հանդիսացել, որ աղջկա համադասարանցիները սկսեն կասկածել, հետեւել ու «բռնացնել» ուսուցչին անչափահաս աղջնակի նկատմամբ անառակաբարո գործողությունների ժամանակ:

Ազատ Ղուկասյանը դատապարտվել է ՀՀ Քրեական օրենսգրքի 138 հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ կետի (բռնաբարություն, որը կատարվել է անչափահասի նկատմամբ) եւ 142-րդ հոդվածի 1-ին մասի (անառակաբարո գործողություններ 16 տարին չլրացած անձի նկատմամբ) հատկանիշներով:

Հարթաշենի գյուղապետին տեղափոխել էին «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկ: Ինչպես «Ժամանակին» հայտնի դարձավ, Ազատ Ղուկասյանն իր պատիժը ստիպված է կրել արվամոլների հետ միեւնույն պատժախցում: Նշենք, որ քրեակատարողական հիմնարկներում գործող քրեական օրենքների համաձայն՝ սովորաբար հենց այսպես են վարվում բոլոր այն դատապարտյալների հետ, որոնք դատապարտվում են բռնաբարության համար: Այս դեպքը փաստորեն եւս բացառություն չէր, ավելին՝ Հարթաշենի գյուղապետն անառակաբարո գործողություններ էր իրականացրել անչափահաս աղջնակի նկատմամբ»,- գրում է «Ժամանակը»։

Հարավ-Արեւմտյան թաղամասում շենքի բակում հարեւանները 15-ամյա աղջկա դի են հայտնաբերել

Հարավ-Արեւմտյան Ա 1 թաղամասի Անդրանիկի 14 հարկանի 48 շենքի բակում այսօր փետրվարի 28-ին անցորդները հայտնաբերել են 15-ամյա Ս. Վ.-ի դին:

Այս մասին NEWS.am-ը տեղեկացավ ոստիկանության Մալաթիայի բաժնից:

Նախնական տեղեկություններով` կատարվածն ինքնասպանություն է: Հանգամանքները պարզվում են:

Անհայտ մակնիշի ավտոմեքենայի վարորդը վրաերթի է ենթարկել 42-ամյա կնոջն ու դիմել փախուստի

Հունվարի 14-ին, ժամը 01.00-ին, Երևանի Բագրատունյաց և Եղբայրության փողոցների խաչմերուկում անհայտ մակնիշի ավտոմեքենայի վարորդը վրաերթի է ենթարկել 42-ամյա կնոջ ու թողնելով ճանապարհատրանսպորտային պատահարի վայրը' դիմել է փախուստի:

Վրաերթի հետևանքով կինը մարմնական վնասվածքներով տեղափոխվել է հիվանդանոց:

Կատարվում է քննություն:

Սամվելը փորձել էր բռնաբարել Համեստի ընկերուհուն. ասել էր՝ նշանակություն չունի, թե կույս է

Վերաքննիչ քրեական դատարանում քննվում է Սամվել Նիկոլյանի ու Համեստ Ավագյանի գործով բերված վերաքննիչ բողոքը:

Բողոքարկվել է Արարատի և Վայոց Ձորի մարզերի ընդհանուր իրավասության դատարանի 2012 թվականի հոկտեմբերի 26-ի դատավճիռը:

Առաջին ատյանի դատարանը 49-ամյա Սամվել Նիկոլյանին և 44-ամյա Համեստ Ավագյանին մեղավոր է ճանաչել նախնական համաձայնությամբ ծանր հանցագործություններ կատարելու համար:

Նախաքննությամբ և առաջին ատյանի դատարանի կատարած դատաքննությամբ հաստատված է համարվել, որ 2011 թվականի ընթացքում «մի քանի ամիս» Նիկոլյանն ու Ավագյանը փաստական ամուսնական հարաբերությունների մեջ են եղել:

Համեստ Ավագյանը նախկին աշխատավայրից ճանաչել է Ն.-ին, նրա հետ ունեցել նորմալ փոխհարաբերություններ:

2012 թվականի ապրիլի 24-ին, ժամը 22-ին Համեստն իր տուն է հրավիրել ընկերուհի Ն.-ին: Միասին խմել են մեկ լիտր գինի:

Ժամը 23-ի սահմաններում Համեստը Ն.-ին առաջարկել է գնալ իր մեկ այլ ընկերուհու տուն: Ն.-ն համաձայնել է: Միայն թե Համեստն անհամեստաբար Ն.-ին տարել է Սամվել Նիկոլյանի տուն:

Երբ դռան զանգը տվել են, ու Սամվելն է բացել դուռը, Ն.-ն ցանկացել է հեռանալ՝ տեսնելով, որ «ընկերուհու» տանն իրականում տղամարդ է դիմավորում իրենց:

Համեստը, սակայն, համոզել է գինովցած Ն.-ին ու ներս տարել: Ապա տանտիրուհու ճարպկությամբ ուտելիք է պատրաստել, և Սամվելի ննջարանում նստել են ընթրելու:

Սամվելը կոնյակ է հյուրասիրել տարաժամ հյուրերին, բայց խմել է միայն Համեստը, իսկ Ն.-ն, որ քիչ առաջ խմած գինու ազդեցության տակ իրեն շատ վատ էր զգում, հրաժարվել է ոչ միայն կոնյակից, այլև ուտելիքից:

Մինչ Սամվելն ու Համեստը բաժակ բաժակի էին զարկում և ուրախ տրամադրությամբ ընթրում, Ն.-ն լոգասենյակում տանջվում էր գինու ազդեցությունից:

Ժամը 23-ն անց 30-ի սահմաններում Համեստը հանկարծ հիշել է, որ «տեղ» պիտի գնա, ասել է՝ գնամ ու շուտ վերադառնամ:

Ն.-ն ցանկացել է նրա հետ դուրս գալ, բայց Համեստը չի թողել՝ ասելով, թե մենակ պիտի գնա ու շատ շուտով կգա, Սամվելի տանը աղջկան ոչինչ չի սպառնում:

Համեստի դուրս գալուց անմիջապես հետո Սամվելը ներսից բանալիով փակել է բնակարանի դուռը և սկսել է հանել իր շորերը:

Ն.-ն հարցրել է, թե այդ ի՞նչ է անում: Տանտերն էլ հանգիստ պատասխանել է, թե պատրաստվում է կենակցել նրա հետ:

Ն.-ն սկզբում խնդրել ու աղաչել է նման բան չանել: Բացատրել է, թե կույս է: Բայց Սամվելին այդ հանգամանքը հետ չի պահել հանցավոր մտադրությունից, նա հայտարարել է, թե իր համար ոչ մի նշանակություն չունի աղջկա կույս լինելը:

Ն.-ն սկսել է ակտիվորեն դիմադրել, և Սամվելը բռունցքով հարվածել է նրա դեմքին, ապա քարշ տալով տարել ննջարան, գցել մահճակալին ու պատռելով հանել հագուստները: Աղջիկը գոռացել է, օգնություն կանչել, դիմադրել: Եվ հենց այդ պահին հնչել է բնակարանի դռան զանգը:

Այսպիսով՝ Սամվել Նիկոլյանն «իր կամքից անկախ պատճառներով» ավարտին չի հասցրել Ն.-ի նկատմամբ կատարվող բռնաբարությունը:

Նա գնացել է միջանցք, որ ստուգի, թե ով է կեսգիշերին իր դռան զանգը հնչեցնում:

Այդ ընթացքում Ն.-ն արագ վրան է քաշել շորերը, ննջասենյակի պատուհանից ցատկել բաց պատշգամբ և օգնություն կանչել:

Մոտակայքով անցնող երկու երիտասարդներ՝ Ավետիսյանն ու Հակոբյանը, լսել են, մոտեցել, օգնել, որ աղջիկն իջնի առաջին հարկի պատշգամբից:

Վերջինս պատմել է քիչ առաջ կատարվածը և խնդրել է իրեն թաքցնել, որովհետև նկատել է, որ Սամվելը դուրս է եկել բակ ու իրեն է փնտրում:

Երիտասարդներն աղջկան տարել են մոտակա արտեզյան ջրհորի մոտ: Ն.-ն լվացվել է, հետո երիտասարդները նրան տարել են իրենց երրորդ ընկերոջ՝ Գասպարյանի ավտոտնակը:

Այս անգամ Ն.-ի բախտը բերել է: Երիտասարդները միայն օգնել են նրան, չեն օգտվել նրա անօգնական ու խոցելի վիճակից, առավոտյան էլ հանգստացած աղջկան տաքսիով ճանապարհել են տուն:

Իսկ Սամվելն ու Համեստը շարունակել են դավեր նյութել: Վերջինս լիակատար անհամեստությամբ Ն.-ի հետ զրուցել է, իմացել, թե որտեղ է նա անցկացրել գիշերը Սամվելի տնից փախչելուց հետո: Ն.-ին առաջարկել է օգնության հասած երիտասարդներից գումար շորթել՝ վախեցնելով, թե ոստիկանությունում կասի, որ նրանք իրեն բռնության են ենթարկել. Սամվելի հարվածների հետքերը տուժողի մարմնին պահպանվել էին:

Ն.-ն այս անգամ չի ենթարկվել Համեստին, հրաժարվել է նրա ձեռքին գործիք դառնալուց:

Բայց Համեստն ու Սամվելը որոշել են գործը մինչև վերջ հասցնել. բռնաբարությունը չի ստացվել, ուրեմն փորձել են գումարներ շորթել, նյութական օգուտ ստանալ:

Ապրիլի 26-ին նրանք Գասպարյանից 100 հազար դրամ են պահանջել՝ ասելով, թե գումարը չտալու դեպքում ոստիկանությունում կհայտնեն, որ նա իր ընկերների հետ բռնաբարել է Ն.-ին:

Ապրիլի 27-ին Սամվելն ու Համեստը 50 հազարական դրամ են պահանջել Ավետիսյանից ու Հակոբյանից:

Սամվելի ու Համեստի «դրամահավաքի» մասին տեղեկացել է Ն.-ն և անմիջապես ոստիկանությունում հայտարարություն տվել իր հետ իրականում կատարվածի վերաբերյալ:

Ապրիլի 28-ին Սամվել Նիկոլյանը բերման է ենթարկվել ոստիկանություն:

Դատաբժշկական փորձաքննության եզրակացությամբ հաստատվել է, որ Ն.-ի նկատմամբ բռնություն է գործադրվել, նրան հարվածներ են հասցվել, ու պատճառվել են առողջության թեթև վնասի հատկանիշներ չպարունակող վնասվածքներ:

Հաստատվել է նաև, որ աղջկա կուսաթաղանթը խախտված չէ:

Դատահոգեբուժական փորձաքննությամբ որոշակի մտավոր խնդիրներ են արձանագրվել Ն.-ի մոտ, սակայն մասնագետները եզրակացրել են. այդ խնդիրներն այն աստիճանի չեն, որ փորձաքննվողը չկարողանա ճիշտ ըմբռնել, ընկալել ու վերարտադրել իրականությունը, գործի համար նշանակություն ունեցող հանգամանքների վերաբերյալ չկարողանա տալ ճշմարտացի ցուցմունքներ:

Ի վերջո, նա կարողացել էր պաշտպանվել, կարողացել էր օգտվել ստեղծված հանգամանքներից, փախչել վտանգից և օգնություն խնդրել ճիշտ ժամանակին:

Ինչպես Նիկոլյանը, այնպես էլ Համեստ Ավագյանը նախաքննության և դատաքննության ժամանակ իրենց մեղավոր չճանաչեցին, տվեցին դատարանի կողմից որպես անարժանահավատ գնահատված ցուցմունքներ:

Դատարանը երկուսին էլ մեղավոր ճանաչեց նախնական համաձայնությամբ ծանր հանցագործություններ կատարելու համար:

Նիկոլյանի նկատմամբ պատիժ նշանակելիս դատարանը նկատի ունեցավ, որ նա նախկինում դատված է եղել, ազատություն է դուրս եկել 2009 թվականին, դատվածությունը մարված չէ: Նրա մասով դատարանն արձանագրեց հանցագործությունների կատարման ռեցիդիվ, հաշվի առավ նրա կատարած արարքների՝ բռնաբարության փորձի ու շորթման հանրային մեծ վտանգավորությունը, հանցանքը ալկոհոլ օգտագործած վիճակում կատարելը:

Սամվել Նիկոլյանը դատապարտվեց 7 տարի, իսկ Համեստ Ավագյանը՝ 3 տարի ազատազրկման: Վերջինս կալանքի տակ չէր, ու դատարանը որոշեց, որ խափանման միջոցը կփոխվի՝ դատավճիռն ուժի մեջ մտնելուց հետո:

Վերաքննիչ բողոքով Համեստ Ավագյանը խնդրել է իր նկատմամբ օրենքով նախատեսվածից ավելի մեղմ պատիժ սահմանել կամ կիրառել պայմանական դատապարտություն:

Այս գործով դատական առաջին նիստը վերաքննիչ քրեական դատարանում չի կայացել՝ պաշտպանի չներկայանալու պատճառով:

Ինչպես բռնաբարեց, որ կուսաթաղանթը չվնասեց

«Առավոտ» օրաթերթը գրում է. «ՀՀ քրեական և զինվորական գործերով վերաքննիչ դա­տարանում, դատավոր Ա. Դանիելյանի նախագահությամբ, շա­րունակվում է Գոո Կիրակոսյանի և նրա պաշտպան, ՀՀ փաստա­բանների պալատի անդամ Ռաֆիկ Սաֆարանի վերաքննիչ բողոքի քննությունը:

Երեկվա դռնբաց դատական նիստը հետաձգվեց, և այն կշա­րունակվի դեկտեմբերի 21-ին: Էրեբունի և Նուբարաշեն վար­չական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի դա­տավոր Վարդան Գրիգորյանի դատավճոով Գոո Կիրակոսյանը դատապարտվել է 7 տարվա ազատազրկման: Նա մեղադրվել է անչափահաս Գ. Ցոգոլակյանին բռնաբարելու եւ նրանից 1.700 000 հազար դրամի' 120 գրամ ոսկյա զարդեր հափշտակելու համար:

Գոռ Կիրակոսյանը անչափա­հասին ծանոթացել է «Օդնոկլասնիկ» սոցիալական ցանցի միջոցով: Ըստ գործի նյութերի, նա հրավիրել էր անչափահասին «Մարգարիտա Փենյա» ՍՊԸ հյուրանոց:

20-ամյա Գոռը հրաժարվում է, ասելով, թե ինքը մատով անգամ չի կպել նրան, որ աղջնակը իրեն հանդիպել է մի քանի ան­գամ գիշերով, և ինքն էլ նրա ակնարկներին ասել է «խելքդ գլուխդ հավաքի»:

Ուշադրության արժանի են մի քանի հանգամանքներ. ոստիկա­նության բաժնում անչափահասը բացատրություն է տվել, որ իր կամքով է տեղի ունեցել բռնաբա­րությունը: Այդ բացատրությունը նա տվել է մանկավարժի ներկա­յությամբ: Իսկ դատաբժշկական փորձաքննությամբ նրա կուսաթաղանթը վնասված չի, ավելին' որևէ կապտուկ, այլ վնասվածք­ներ մարմնի վրա չեն հայտնա­բերվել:

Գոռը խոշորամարմին է, աղջ­նակը' փոքրամարմին, և ըստ պաշտպանի էլ, եթե անգամ իր պաշտպանյալը փորձ աներ նրան «կպնելու», ապա կապ­տուկ, որևէ հետք կմնար:

Գոռն ընդունում է, որ աղջնա­կից վերցրել է ոսկյա իրերը, իրեն գումար է պետք եղել, և նա որ­պես իր ծանոթի տվել է դրանք (ի դեպ, տնեցիներից թաքուն), սակայն չի ընդունում իրեն առա­ջադրված մեղադրանքը»: