Ինչի՞, Սամվել Ալեքսանյանն օլիգա՞րխ է. Սերգո Կարապետյան

Գյուղատնտեսության մեջ օլիգարխներ չկան: Երեկ նման հայտարարություն արեց գյուղատնտեսության նախարար Սերգո Կարապետյանը՝ պարզաբանելով, որ հողերի խոշորացումն անհրաժեշտ է ավելի արդյունավետ գյուղատնտեսություն վարելու համար:

«Առաջին լրատվական»-ի դիտարկմանը' ձկնաբուծությունում Սամվել Ալեքսանյանն է գործունեություն սկսել, Ս. Կարապետյանը հակադարձեց. «Ինչի՞, ինքը օլիգա՞րխ է: Այսօր գիտե՞ք քանի ձկնաբուծական տնտեսություն կա հանրապետությունում: Այսօր մենք ունենք մոտ 250 ձկնաբուծական տնտեսություն»:

Ս. Կարապետյանը փորձեց նաև փարատել մանր ձկնաբուծարանների մտավախությունը, ըստ որի' խոշորների ստեղծման հետևանքով իրենք կսնանկանան. «Մտավախություն թող չունենան, մանրերը պետք է զարգանան, մանրերը պետք է իրենց պայմանները բարելավեն, իրենց տեխնոլոգիաները համապատասխանեցնեն այսօրվա պահանջներին, որպեսզի գոյատևեն»:

Անցած տարի ոլորտի արտադրանքի ծավալը կազմել է 1150 տոննա, այս տարի՝ 2000 տոննա, իսկ հաջորդ տարի նպատակ կա ծավալները եռապատկելու: Մեր հարցին՝ հնարավոր կլինի՞ նման ծավալներն իրացնել, Ս. Կարապետյանը պատասխանեց, որ շատ մեծ պահանջարկ կա Ռուսաստանում:

Ձկնաբուծությունում ջրի կորուստները նվազեցնելու համար նախատեսվում է նորագույն տեխնոլոգիաներ ներդնել և կիրառել ջրի փակ կամ կիսափակ ցիկլով արտադրություն, որպիսին գործում է եվրոպական շատ երկրներում, ինչի արդյունքում ջուրը կխնայվի 70-80%-ով:

Սեզոնային բանվորից՝ նախարար

ԱՐՏՖՈՒԴ-ի Սերգոն՝ այսօր արդեն նախարար Սերգո Կարապետյանը, մինչև նախարար դառնալը ունի հետաքրքիր կենսագրությոն:

Սեզոնային բանվորից մինչև նախարար հասած Սերգոյի կենսագրականում ուշագրավ է այն, որ Սերգոն միայն 36 տարեկանում է հասցրել ավարտել Հայկական գյուղատնտեսական ինստիտուտը. երևի այդ տարիքում է հասկացել, որ սովորել է պետք. «դե տուն է պետք կգա»:

Հետաքրքիր է այն, որ Սերգոն այդ ժամանակահատվածում, երբ սովորում էր բուհ-ում նաև հանդիսանում էր Արտաշատի պահածոների՝ «Սովխոզ» գործարանի գլխավոր ինժեներ, գլխավոր տնօրեն:

Թե ինչպե՞ս է հասցրել համատեղել ուսումը, այդքան զբաղված Կարապետյանը իր աշխատանքի հետ՝ դժվար է ասել: Չնայած՝ դժվար չէ կռահել:

Միայն մի բան հստակ է՝ նա, լինելով գյուղում մեծացած տղա, և գյուղատնտեսական ինստիտուտի սան՝ չհասկացավ գյուղացուն:

Բախտի բերմամբ՝ Արգամիչի հովանավորյալ Կարապետյանը, լծվեց Օրինած Երկիր կառուցելու գործին, և դարձավ նախարար՝ այն էլ գյուղատնտեսության: Սակայն մինչև օրս Սերգոն չի հասկացել, որ գյուղացու միակ եկամուտը բերքից է, իսկ ինքը պետք է վճարի ու ամիսներով չուշացնի՝ իրեն պատկանող ԱՏՐՖՈՒԴ-ում գյուղացու մթերված բերքի դիմաց:

Իսկ, այ թե Կարապետյանը, ունենալով «բազմազբաղ կենսագրություն», որտեղի՞ց է յուրացրել, որ աղոթքը օգնում է բերքի առատությանը, դժվար է ասել: Երևի իր «PR չիկների » մեջ ճեմարան ավարտած մարդիկ կան, ովքեր համոզում են, որ ամեն գարուն պետք է գնալ կաթողիկոսի մոտ, բերքի համար աղոթել, ինչպես նաև հոգևորական տանել՝ դաշտերը օծելու:

Այդքանը բավարար չեր հետնել գնացել էր գյուղացուն բահ բռնել եր սովորացնում:

ժողովրդական ասացվացքի համայայն «սելը ճռալու փոխարեն՝ սելվորն էր ճռում»:

Դե ցավալի է, բայց արի ու տես, որ մեր գյուղացուն այսպիսի նախարար է բաժին հասել: Եվ պետք է ուղղակի միանալ՝ նրան աղոթելու, սակայն ոչ միայն բերքի առատության, այլ նաև «Աստված էլ բեթարից ազատիի» համար: