Անհեռանկար քայլերը քաղաքականության մեջ կարող են հանգեցնել Տիտանիկի ճակատագրին

Անցած շաբաթվա ընթացքում այսպես ասած քաղաքական «տիտանները», ուղղակի կամ անուղղակի, իրենց հանդիպումների ժամանակ չեն կարողացել յոլա գնալ առանց երիտասարդ հանրապետականներին հիշելու։ Կա երկու պատճառ. նախ՝ ՀՀԿ երիտասարդական կազմակերպությունը կայացած կառույց է, որից նեղվում են առանձին քաղաքական ուժեր։

Երկրորդ՝ ընդդիմադիր ուժերի օրակարգը սպառվել է, և ասելիք ուղղակի չունեն։

Հարգելի′ ընդդիմախոսներ, եթե ձեզ համար խնդիր են երիտասարդ հանրապետականները, ապա քաղաքական դաշտում, մեղմ ասած, անելիք չունեք և լուրջ նկրտումների էլ մի փորձեք ձգտել։ Ասելիքներս ավելի շատ են, սակայն դրանք՝ հացադուլի ավարտից հետո։

Պարզապես զգուցաշեք, քանի որ ձեր անհեռանկար քայլերը քաղաքականության մեջ կարող են հանգեցնել Տիտանիկի ճակատագրին։

Վերջին շրջանում տեսածս անհեթեթություններից

1. Մեծ գովազդային վահանակ Տիգրան Մեծ փողոցում (Սիլաչու կամուրջ չհասած), որի վրա մեծ-մեծ տառերով գրված է«book you future», այն ինչ պետք է գրված լիներ «book _Y_ou_R_ future»

2. Ինչ-որ ՍՊԸ-ի գովազդ «Հ2» հեռուստաալիքով, որում գրված է «Շնորհավորում ենք մայության և գեղեցկության տոնի կապակցությամբ», այն ինչ պետք է գրված լիներ «Շնորհավորում ենք մայ_Ր_ության և գեղեցկության տոնի կապակցությամբ», այն էլ դա պետք է Ապրիլի 7-ին գրված լիներ, քանի որ Մարտի 8-ին Կանանց միջազգային օրն է

3. Աշխատանքի որոնման կայքերից մեկում «D» կարգի վարորդական իրավունք ունեցող աղբահանության աշխատակցի թափուր տեղ, որի համար CV է հարկավոր ներկայացնել: Աշխատանքի ընդունումը՝ հարցազրույցով...

Անհեթեթությունների շարքն անսպառ է: Եվ որքան շատ ես դրանց հանդիպում, այնքան ավելի խորն ես գիտակցում, թե որքա՞ն լավ կլիներ, որ ամենքն իր տեղում լիներ. բանվորը՝ բանվորի; պատգամավորը՝ պատգամավորի; ուսուցիչը՝ ուսուցչի; լրագրողը՝ լրագրողի; ոստիկանը՝ ոստիկանի; քննիչը՝ քննիչի; տաքսիստը՝ տաքսիստի; նախարարը՝ նախարարի; բլոգգերը՝ բլոգգերի; գործավարուհին՝ գործավարուհու; թիկնապահը՝ թիկնապահի... Անգրագետը՝ անգրագետի, բոշեն՝ բոշու, փաշեն՝ փաշու... Ամենքն իր տեղում լիներ, ամենքն իր տեղը գիտենար... Այ այդ ժամանակ շատ բան այլ կլինի, այդ ժամանակ «Երկիրը երկիր կլինի»... Ողջ լինեմ, աչքովս տեսնեմ:

Էն որ «հիմա» էր, հետո դարձավ «էսա-ուր-որ-ա»

Որոշ պայքարիստ գործիչների հայտարարություններից հրճվում եմ. «Վերջ, Րաֆֆին Սերժին շախ ու մատ արեց, Սերժն էլ շանս չունի»։ Այսպիսի խոսակցություններից «Հիմա» շարժումն եմ հիշում։ Էն որ «հիմա» էր, հետո դարձավ «էսա-ուր-որ-ա», հետո՝ «մի-քիչ-էլ-ու-կլինի» ու վերջում չքվեց։

Ռոմարիոն նախկին ակումբից կստանա 9 միլիոն դոլար

1994թ. աշխարհի չեմպիոն, Բրազիլիայի հավաքականի նախկին հարձակվող Ռոմարիոն հաղթող է դուրս եկել իր նախկին ակումբի` «Վասկո դա Գամայի» դեմ դատավարությունում, որը սկսվել էր ութ տարի ատաջ: 47-ամյա Ռոմարիոն պահանջում էր 29 միլիոն դոլար, որն ակումբը պարտք էր մնացել իրեն: Հայցը բավարարվել է մասնակի: Նախկին ֆուտբոլիստը կստանա 9 միլիոն դոլար: Ակումբը վճարումները կսկսի 2014թ. հունվարին եւ պարտքը կմարի 120 հավասար մասերով, հաղորդում է Sambafoot-ը:

Ռոմարիոն «Վասկո դա Գամայում» հանդես է եկել 2000-2001-ին եւ 2007-ին:

Գյումրիի համալսարանների ուսանողները դասադուլ են հայտարարել

Գյումրիում պետական ու ոչ պետական բուհերի ուսանողները այսօրվանից հայտարարել են դասադուլ:

Դասադուլը կսկսվի Պետական մանկավարժական ինստիտուտից, որտեղից ուսանողները կշարժվեն դեպի Պետական տնտեսագիտական համալսարանի Գյումրու մասնաճյուղ: Միեւնույն ժամանակ «Պրոգրես», «Անանիա Շիրակացի», ՀՊՃՀ Գյումրու մասնաճյուղ, Եվրոպական համալսարան, «Հայբուսակ»-ի Գյումրու մասնաճյուղի ուսանողները խմբերով կշարժվեն Գյումրիում գտնվող ՌԴ հյուպատոսարան: Թվով 7 բուհերի ուսանողներ միասին կհանդիպեն ՌԴ հյուպատոսարանի դիմաց, որտեղ կիրականացնեն բողոքի ցույց. «Ամո՛թ Ռուսաստանին, որ ճանաչել է ՀՀ նախագահական ընտրությունները, ամոթ ռուսական իշխանություններին, որ շնորհավորեցին Սերժ Սարգսյանին» կարգախոսով:

Ուսանողների բողոք-դժգոհությունը նամակի ձեւով կհանձնվի ՌԴ հյուպատոսին, որից հետո դասադուլ-բողոքի դուրս եկած ուսանողները պատրաստվում են շարժվել Գյումրիում Իտալիայի հյուպատոսարան: Իսկ վերջում բողոքի ակցիա կիրականացնեն Գյումրու դրամատիկական թատրոնի դիմաց՝ Թատերական հրապարակում, որտեղ նրանք նախատեսել են խաղալ տարբեր խաղեր՝ «գետնից բարձր», «բադերի որսորդ», որից հետո կմասնակցեն ֆլեշմոբին. ուսանողները ծածկելու են իրենց դեմքերը 5000-դրամանոցներ պատկերող դիմակներով եւ կրելու են «Չենք վաճառվում» ցուցանակներ:

Հարավ-Արեւմտյան թաղամասում շենքի բակում հարեւանները 15-ամյա աղջկա դի են հայտնաբերել

Հարավ-Արեւմտյան Ա 1 թաղամասի Անդրանիկի 14 հարկանի 48 շենքի բակում այսօր փետրվարի 28-ին անցորդները հայտնաբերել են 15-ամյա Ս. Վ.-ի դին:

Այս մասին NEWS.am-ը տեղեկացավ ոստիկանության Մալաթիայի բաժնից:

Նախնական տեղեկություններով` կատարվածն ինքնասպանություն է: Հանգամանքները պարզվում են:

Սումգայիթի ջարդեր. 25 տարի անց

Սումգայիթ (ադրբ. Sumqayıt). քաղաք Ադրբեջանում, որը գտնվում է Կասպից ծովի ափին, Բաքվից 30 կմ հյուսիս։ Քաղաքի բնակչությունը մոտ 357,900 մարդ է, տարածքը՝ մոտ 83 կմ², այն Ադրբեջանի 3-րդ խոշոր քաղաքն է։

Սումգայիթի ներկա տարածքում առաջին բնակավայրեր են եղել 16-րդ դարի վերջերից։ 1935-ին Խորհրդային իշխանությունները որոշում են կայացրել այդ տեղանքում զարգացնել ծանր արդյունաբերություն։ 1938-1941 թվականներին կառուցվեց ջերմաէլեկտրակայանը որը պետք է էլեկտրականությամբ ապահովեր Բաքվի զարգացող նավթաարդյունաբերությունը։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո կառուցվեցին քիմիական և մետաղագործական համալիրներ։ Արդյունաբերության զարգացումը բնակչության մեծ հոսք ապահովեց, և 1949-ի նոյեմբերի 22-ին Սումգայիթը ստացավ քաղաքի կարգավիճակ։

Սումգայիթը աշխարհին առավել հայտնի դարձավ 1988-ի փետրվարի 26-ից հետո, երբ այդ քաղաքում սկսվեցին կազմակերպված և պլանավորված հայկական բնակչության ջարդեր։ Այդ ջարդերն առաջին էթնիկ բռնություններն էին ԽՍՀՄ-ի նոր պատմության մեջ և մեծ դեր ունեցան ինչպես ընդհանուր ԽՍՀՄ փլուզման մեջ, այնպես էլ՝ Ղարաբաղյան պատերազմի բռնկման։

1988 թվականի փետրվարի 26-29-ը ադրբեջանական Սումգայիթ քաղաքը հեղվեց հայերի արյամբ։

Վաղ առավոտից սկսվեց հայերի՝ մանրակրկիտ կազմակերպված և նախապատրաստված դաժան ջարդը։

Այդ օրերին Բաքվից 20 կիլոմետր հեռավորության վրա գտնվող Սումգայիթ քաղաքում ադրբեջանական իշխանությունների կողմից հայ բնակչության բնաջնջում սկսվեց, որն ուղեկցվում էր հայերի ունեցվածքի թալանով և ոչնչացմամբ: ԽՍՀՄ ղեկավարության լռության պայմաններում երեք օրվա կոտորածների ընթացքում վիրավորվեցին տասնյակ և սպանվեցին 53 մարդ, ընդ որում, սպանվածների մի մասը տանջամահ էր արվել, իսկ դիակներն այրել էին:

Փետրվարի 29-ին Սումգայիթ մտավ խորհրդային բանակը, որը, սակայն, գրեթե ոչինչ չարեց հայ բնակչությանը պաշտպանելու համար: Ադրբեջանցի հրեշն արդեն արել էր իր սև գործը…

Սումգայիթի հայության կոտորածն առաջին էթնիկ բռնությունն էր ԽՍՀՄ-ի նոր պատմության մեջ և մեծ դեր ունեցավ ինչպես ընդհանուր ԽՍՀՄ փլուզման, այդպես էլ Ղարաբաղյան պատերազմի բռնկման մեջ։

Սումգայիթի ցեղասպանության փաստի քողարկման և միջազգային հանրության ապատեղեկացման արդյունքում Ադրբեջանի իշխանությունների կողմից շարունակվեց հակահայկական ուժեղ քարոզչությունը, ինչը հանգեցրեց 1990թ. հունվարի Բաքվի կոտորածների, որոնց զոհ գնացին հարյուրավոր խաղաղ հայ բնակիչներ: 1988-1990թթ. ադրբեջանական իշխանությունների կողմից իրականացվող հայերի զանգվածային ջարդերի արդյունքում վտարանդի դարձավ Ադրբեջանի ողջ հայկական համայնքը՝ առնվազն կես միլիոն մարդ:

Կոտորածները ոչ այլ ինչ էին, քան պատասխան Լեռնային Ղարաբաղի հայ բնակչության խաղաղ ցույցերի, որոնց պահանջն էր իրականացնել ինքնորոշման իրենց սահմանադրական իրավունքը:

1988թ. հուլիսի 7-ին Եվրոպական խորհրդարանի կողմից ընդունվել է Սումգայիթի կոտորածը դատապարտող բանաձև, որում, մասնավորապես, ասվում է.

«Նկատի ունենալով Լեռնային Ղարաբաղի ինքնավար մարզի՝ Հայաստանի մաս հանդիսանալու պատմական իրողությունը (մարզի բնակչության 80%-ը կազմում են հայերը), ինչպես նաև 1923 թ.-ին այս մարզ’ կամայական որոշմամբ Ադրբեջանին միացնելու հանգամանքը, ինչպես նաև 1988թ. փետրվարին ադրբեջանական Սումգայիթ քաղաքում հայերի կոտորածը,և նկատի ունենալով, որ Ադրբեջանում վատթարացող քաղաքական իրավիճակի պատճառով տեղի ունեցան հայերի զանգվածային սպանություններ Սումգայիթում և բռնություններ Բաքվում, ինչի հետևանքով հայերի համար վտանգավոր է ապրել Ադրբեջանում, դատապարտում է Ադրբեջանում հայ ցուցարարների հանդեպ բռնություններն ու ճնշումները»:

Ադրբեջանի իշխանությունները երբեք չեն դատապարտել Սումգայիթի ջարդերը կամ ափսոսանք հայտնել էթնիկական զտումների համար: Հակառակը՝ Ադրբեջանն իրեն ներկայացնում է որպես զոհ՝ Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի գոյամարտը ներկայացնելով որպես «ագրեսիա»՝ կոպտորեն աղավաղելով փաստերը, իսկ հայերի հանդեպ ցեղասպանություն իրականացրած ոճրագործները մինչ օրս մնում են անպատիժ:

Այդ օրերին հազարավոր մարդիկ զոհ գնացին խուժանի բռնությանը։ Կատարվածի մասին կան բազմաթիվ ֆիլմեր, տեսանյութեր, փաստեր և վկայություններն։ Եղավ դատավարություն։ Նույնիսկ ադրբեջանական պաշտոնական մամուլն արձանագրեց հայերի սպանության փաստը։

Այնուամենայնիվ, Սումգայիթի ջարդերից 25 տարի անց էլ հարցն իրավական լուծում դեռ չի ստացել։

Քննարկում՝ Հովիկ Աբրահամյանի աշխատասենյակում

ԱԺ նախագահ Հովիկ Աբրահամյանը և Աժ «ՀՅԴ» և »Ժառանգություն» խմբակցությունների ներկայացուցիչ-պատգամավորները քննարկում են խորհրդարանական արտահերթ նիստ անցկացնելու մասին հարցը: Խորհրդակցությունը կրկին անցկացվում է փակ դռների ետևում: «Ժառանգություն» խմբակցության ղեկավար Ռուբեն Հակոբյանն էլ քիչ առաջ լրագրողների հետ ճեպազրույցին նշեց, որ առայժմ համաձայնություն չկա այդ հարցում, քանի որ կան վիճելի կետեր: Հիշեցնենք, որ երեկ ԱԺ նախագահը մամուլի ասուլիսին հայտարարեց, թե իրենք պատրաստ են քննարկել արտահերթ նիստ անցկացնելու հարցը ողջամիտ առաջարկների շրջանակներում:

Տղամարդու մարմնի ամենազգայուն գոտիները

Բրիտանացի ֆիզիոլոգների վերջերս արված հետազոտությունը բացահայտել է, թե տղամարդու մարմնի որ մասերն են առավել զգայուն հպումներին։

Ըստ Glamour.com,-ի, այդ գոտիների հետ «հմուտ աշխատանքը» բորբոքում է տղամարդու ցանկությունն ու սեքսն անմոռանալի դարձնում։

Մեջքը. Մերսեք մեջքը, սեքսի ընթացքում մի մոռացեք շոյել ու ճանկռել նրա մեջքը,

Վիզը. Այս գոտում նյարդային շատ վերջավորություններ կան։ Մեղմ համբույրները ցանկություն կարթնացնեն,

Ականջները. Մեղմ խոսքեր շշնջացեք՝ չմոռանալով թեթեւակի կծել,

Լեզուն. Կրքոտ ու խորը համբույրը գրգռելու լավագույն միջոցն է,

Ոտնաթաթերը. Ոտնաթաթերի էրոտիկ մերսումն հրաշալի է տղամարդու համար,

Գլուխը. Նույնպես բազմաթիվ նյարդային վերջավորություններ ունի։ Մխրճեք ձեր մատները նրա մազերի մեջ ու մերսեք գլուխը՝ ճակատից սահեցնելով դեպի վիզը,

Շուրթերը. Համբուրեք ու կծեք շուրթերը։ Դա անհրաժեշտ տրամադրություն կստեղծի նրա հետագա գործողությունների համար։

Իմ ընկերը լինելու համար մարդը պետք է նախևառաջ բարի լինի

Ընդհանրապես ընկերները տարբեր տեսակի են լինում։ Կյանքում հաճախ այնպես է ստացվում, որ ոչ միայն մենք ենք ընտրում ընկերներին, այլև մեզ են ընտրում։ Իսկ որոշ դեպքերում պարզապես իրավիճակն է ամեն ինչ որոշում։ Օրինակ, մանկության ընկերներին չեն ընտրում, ու հաճախ մարդիկ պահպանում են նրանց հետ հարաբերությունները երկար տարիներ՝ անկախ իրենց միջև հետագայում զանազան հանգամանքների բերումով առաջացած տարբերություններից։ Նման դեպքերում միասին անցկացրած մանկության հիշողություններն այնքան շատ են լինում, որ հաճախ այդքանն էլ բավական է լինում ընկերությունը շարունակելու համար, չնայած հաճախ ակնհայտ է լինում, որ տվյալ մարդիկ իրենց հետաքրքրություններով, հայացքներով ու մտածելակերպով արդեն բավականին հեռացել են միմյանցից:

Ինչ վերաբերում է արդեն քիչ թե շատ հասուն տարիքում ձեռք բերած ընկերներին, ապա վերջիններիս դեպքում շատ բան այլ է։ Քանի՜-քանի՜ ընկեր-ընկերուհիներ ենք ունեցել դպրոցական տարիքում, որոնց հետքն էլ չի մնացել այսօր։ Հաճախ իրարից անբաժան, այսպես ասած՝ «քիփ» ընկերուհիները դպրոցն ավարտելուն պես բառիս բուն իմաստով մոռանում են միմյանց գոյության մասին։ Ինչու՞։ Որովհետև դպրոցն ավարտելուց հետո հանկարծ պարզվում է, որ նրանց կապող միակ բանը դպրոցն էր։ Սա դպրոցական «ընկերության» տիպիկ օրինակ է, որը սակայն, նույն հաջողությամբ կարող է լինել նաև ավելի հասուն տարիքում՝ համապատասխանաբար բուհում կամ աշխատավայրում։ Նման դեպքերում մարդիկ չեն էլ իմանում, թե ինչու են ընկերություն անում այս կամ այն մարդու հետ, պարզապես այդպես է ստացվել, հանգամանքների բերումով։

Իմ ընկերը լինելու համար մարդը պետք է նախևառաջ բարի լինի, ազնիվ ու անշահախնդիր։ Պետք է հնարավորինս շատ ընդհանուր հետաքրքրություններ ունենանք, մարդը պետք է նաև հումորի զգացումից զուրկ չլինի, սահմանափակ չլինի, որպեսզի կարողանամ նրա հետ զրուցել տարբեր թեմաներով: Հետևաբար, կարելի է ասել, ցանկացած հետաքրքիր, բարի ու ազնիվ մարդ իմ պոտենցիալ ընկերն է։ Հոգեբանական մտերմիկ զրույցներն իմ կյանքում զգալի նշանակություն ունեն, ուստի ես չեմ կարող ընկեր համարել այն մարդկանց, որոնց հետ իմ շփումը սահմանափակվում է զուտ գործնական հարաբերություններով։ Դժբախտաբար, մարդիկ հաճախ են նման հարաբերությունները շփոթում ընկերության հետ:

Իսկ ինչ վերաբերում է այն ժամանակին, որն անհրաժեշտ է մարդուն ընկերդ համարելու կամ չհամարելու համար, ապա, կարծում եմ, դա էական չէ։ Երբեմն մարդու հետ ընդամենը մի հանդիպումն էլ բավական է լինում, որ նրան ընկերդ համարես։ Չեմ ասում, թե դա օրինաչափություն է, բայց այդպես էլ է պատահում։ 

Ընդհանրապես ինձ միշտ գրավում են ոչ ստանդարտ՝ ամբոխից տարբերվող մարդիկ, բայց նրանց միջից ես որպես ընկեր կուզենայի տեսնել նրանց, ովքեր հետաքրքիր լինելուց բացի, նաև լավ մարդ են: