Ավելի շուտ կասեի՝ նախորդ իշխանության հանցագործությունները…
Մի քանիսը թվարկեմ.
ՀՅԴ փակումը և որ ամենակարևորը՝ ՀՅԴ թերթերի թալանը, ամբողջ գրականության ոչնչացումը:
Մութ ու խավար տարիները, երբ ԱՊԱՑՈՒՑՎԱԾ է, որ էներգետիկ ճգնաժամ չկար: Ծառ կտրող և իր սեփական հայրենիքը թալանող սերնդի դաստիարակումը:
Արտագաղթը, որ հենց այդ պատճառով էր, մարդկանց ուղղակի դրդեցին, որ հեռանան:
Տնտեսության քայքայումը, արդյունաբերական հիմնարկների համատարած ու անխնա թալանն ու վաճառքը:
Անառողջ ու հիվանդ սերունդը, որ մթի ու ցրտի պատճառով ծնվում էին անոմալիաներով երեխաներ:
Եռամսյա հավաքները, երբ հենց ավտոբուսից փախցնում, տանում էին ճակատ, առանց մարզելու և միանգամից թշնամու գնդակի տակ:
Քաղաքական սպանություններն ու ընտրակեղծիքները:
1996 -թվականի խայտառակ ընտրությունները, որից հետո երկրի ողնաշարը կոտրվեց:
Լևոն Տեր-Պետրոսյանի անսկզբունքայնությունը, երբ դաշտային գեներալիտետին բերեց Երևան (քաղաքականություն):
"ԱրմենՏելի" վաճառքը և Հայաստանի տեղեկատվական շրջափակումը, որի պատճառով այսօր գավառական հասարակություն է ձևավորված:
Ես ժողովրդի սխալների մասին էլ կասեմ: Այս ժողովրդին իր այսօրվա վիճակը քիչ է, որովհետև այս ժողովուրդը հիշողություն չունի: Այն նույն մարդիկ, ովքեր բյուջեն էին թալանում, սոված ժողովրդին եկող օգնությունն էին թալանում, վաուչերներն էին բանվորներից թալանում, հսկա արտադրական գիգանտներ էին թալանում, այժմ իրենց սրբի տեղ դրած՝ գոռում են, որ հարկերը չե՞ն մուծվում, ու ժողովուրդը հիացած գլխով է անում: Այն նույն մարդիկ, ովքեր իրենց խանգարողներին օգնում էին, որ զենքի հետ անզգույշ վարվելու պատճառով կյանքից հեռանա (մի քանի աղմկոտ դեպքերում հենց այս ձևակերպումն է տրվել, երևի հիշողներ կլինեն), այժմ իրենց ‘’թույն’’ հումանիստների տեղ դրած` բանտարկությունների դեմ են բողոքում, ու ժողովուրդը հիացած գլխով է անում: Մի խոսքով կուսակցություններ փակելուց մինչև ամենացինիկ կեղծիքները իրականացնողները, հիմա հանկարծ արդարության ծարավ են դարձել: Այնպես որ հիշողություն չունեցող ժողովուրդը, երբեք նորմալ պետություն չի ունենա: Այս Ժողովրդի միակ ազգային հուշը եղեռնն է, էլ ի՞նչ եք ուզում:
.png "Անգլերեն / English"){kind=small}
